Festus Hommius(1576 Jelsum – 1642 Leiden).

Geboren in een deftige Friese familie, bezocht hij de Latijnse School te Leeuwarden en vervolgde zijn studie aan de Academie te Franeker vanaf 1593; daar woonde hij in bij prof. Lubbertus, met wie hij bevriend bleef. Later studeerde hij ook aan de Hugenotenacademie in La Rochelle en in 1596 te Leiden. In 1599 werd hij predikant te Dokkum. In 1602 legerpredikant bij prins Maurits en daarna predikant te Leiden, 1603. Bestreed Adolphus Venator en keerde zich ook tegen de komst van Arminius naar Leiden. Nam naast Gomarus deel aan de Haagse conferentie met Arminius. Vrijwel zeker is Hommius de (belangrijkste) opsteller van de Contra-Remonstrantie, 1611. 

Hij keerde zich tegen de benoeming van C. Vorstius. Gaf wel eens (als ‘invaller’?) colleges in homiletiek en dogmatiek, maar was formeel geen hoogleraar. 

Hommius was een warm voorstander van het houden van een nationale synode; schreef ter voorbereiding daarvan het vrij veel gelezen werk Monster der Nederlandsche verschillen. 

Hommius was een van de scriba’s van de Dordtse Synode.; de andere scriba was ds, Danna. Hommius stelde de tekst van de Handelingen van de Synode op en bracht persoonlijk 3 exemplaren naar Engeland, bestemd voor koning Jacobus, de Prince of Wales en de aartsbisschop van Canterbury. 

Hij werd benoemd tot vertaler van het Nieuwe Testament; werd ook revisor van de tekst van de belijdenis. 

Tegenover de Remonstranten nam hij na 1619 een gematigd standpunt in. 

Hommius stond ook in contact met de patriarch van Constantinopel Cyrillus Lucaris. 

Literatuur

G.P. van Itterzon                  ‘Festus Hommius’; in: BLGNP deel 2

J.A. Meijer                          ‘De oosterse confessie van Cyrillus Lukaris’; in: Bezield verband… aangeboden aan prof. J. Kamphuis. Kampen 1984, 134-151

P.J. Wijminga                       Festus Hommius. Leiden 1899